Karwia po raz pierwszy wzmiankowana była w roku 1274 jako mała osada rybacka. Jak głosi legenda, w 1462 roku odpoczywający w tej okolicy jeden z polskich oddziałów (dowodzony przez Piotra Dunina, póżniejszego hetmana) walczący później w bitwie pod Świecinem, natknął się tutaj na mały oddział krzyżacki, który penetrował te okolice. Krzyżacy zostali oczywiście pokonani, a mieszkańcy wsi zwanej wówczas „Karven” udzielili dzielnym rycerzom schronienia i poczęstunku.

Pod polską nazwą Karwia wystąpiła ok. 1670 roku.

W 1677 roku król Jan III Sobieski zwolnił mieszkańców z obowiązku płacenia podatku za połów ryb. Niestety, dzisiejsze Urzędy nie są tak łaskawe dla rybaków…

W 1849 roku wieś liczyła ok. 200 mieszkańców, głównie osadników pochodzenia holenderskiego. W latach międzywojennych Karwia zaczęła przekształcać się w sezonowe letnisko. Oddzielona od przepięknej, szerokiej plaży sosnowym lasem z wydmami, była jednak zalewana w czasie sztormów przez morskie fale.

Dla ochrony przed żywiołem postanowiono wybudować w latach trzydziestych tamę typu holenderskiego o długości ok. 1 km, którą dzisiaj możemy oglądać jako zabytek na zachód od wsi. Od tej pory brzeg był skutecznie chroniony i dalsze ataki morza nie przeszkadzały już w rozwoju miejscowości.

Po drugiej wojnie światowej stałe rozbudowywanie się miejscowości spowodowało, że zamiast niewielkiego letniska, mamy dzisiaj miejscowość z dużą bazą noclegową, mogącą przyjąć całkiem spore ilości turystów. Oprócz dużej ilości kwater prywatnych znajdziemy tutaj również domy wczasowe, jak i pola namiotowe i kempingowe.